Piosenka ta zaliczana jest bez dwóch zdań do szlagierów Whitney, oczywiście zaraz po takich przebojach jak I Will Always Love You i I Have Nothing. Utwór stal się pierwszym singlem z drugiego studyjnego albumu artystki. Utwór otrzymał statuetkę Grammy dla najlepszego żeńskiego wokalu i był na szczytach toplist w trzynastu krajach. Singiel rozszedł się w nakładzie ponad miliona kopi.
Oglądają ten no... moim zdaniem mało ambitny teledysk nasuwa mi się chęć do krótkiej refleksji. Kiedy patrzę na nią w tym klipie, kolorową, uśmiechniętą i młodą dziewczynę i pomyślę w jaki sposób skończyła robi mi się w bardzo dziwny sposób przykro. Niedawno wszedłem w te źle zakamarki YouTube i obejrzałem nagranie z jej ostatnie trasy koncertowej podczas której nie daje rady śpiewać. Dla mnie był to prawdziwy szok. Nie wiedziałem co mam powiedzieć. Kobieta, prawdziwa królowa która zawsze miała głos powodujący ciarki na całym ciele, brzmi i wygląda jak zćpana stara alkoholiczka....
Co do stany płyty to zwyczajny.
